تذکری در باب بهترین شدن و نگرش دینی در فضای مدرنیسم
در نگرش مدرنیستی به هستی و انسان، زندگی و لحظاتش به صورت یک مسابقه دائمی دیده می شود که در آن برد و باخت و امتیاز و رتبه وجود دارد و باید حداکثر بهره وری را در آن داشت و بیش ترین دستاوردها را کسب کرد. این نگاه باعث می شود همواره یک تنش دائمی انسان را بیازارد، متاسفانه بعضی ها به دین و آخرت هم چنین دیدگاهی دارند، می شود بعضی شاهدمثال های روایی و قرآنی هم برای آن پیدا کرد،* اما این یک خطا و قیاس نابه جاست، چه این که این متون در زمینه اجتماعی خاص خود معنای دیگری می دهد و حس دیگری ایجاد می کند، اما در این زمانه معنا و حس دیگری از مسابقه و مفهوم برد و باخت ایجاد می شود.
به هر حال نباید میل به سعادت در آخرت را به صورت یک وسواس روانشناختی مضمن و آزاردهنده که در هر لحظه مثل یک عارضه به ذهن هشدار می دهد و فشار وارد می کند در نظر گرفت، انسان یعنی باختن و دین یعنی رو به دیگری یعنی پروردگار متعال داشتن، باختن بد نیست، باید به او باخت و در نهایت اعتراف به همین باخت عشق متعالی را به وجود می آورد. دین را اگر در چارچوب های مفهومی-روانی مدرنیسم ببریم، تبدیل به یک کمال گرایی مضمن می شود که هدفش ساختن برنده هاست، آن هم نه برنده، بلکه اول شدن و این تعریف مکانیکی مبتنی بر نسبت کار، اولویت و زمان، انسان های مکانیکی آزرده می سازد، نه انسان های آرام و سالم و عاشق.
متاسفانه اندیشه های ع.ص (مرحوم علی صفایی حائری) این تلقی را صورت بندی می کند و اگر چه ناخواسته، تصویری از انسان و دین مدرنیستی می دهد، نتیجه این رویکرد، ایجاد وسواس های روان شناختی، نارضایتی های همیشگی و در ادامه ناامیدی و فرسایش اجتماعی خواهد بود.
* مفاهیمی مثل سرعت: و سارعوا الی مغفره من ربکم / یا سبقت: فاستبقوا الخیرات/ السابقون السابقون و ...
"این تعریف مکانیکی مبتنی بر نسبت کار، اولویت و زمان، انسان های مکانیکی آزرده می سازد، نه انسان های آرام و سالم و عاشق"
سلام.
مفاهیمی مثل قدر و تقدیر و یا سعی که در کلام عین صاد مدام تأکید و تکرار میشه در صدد اصلاح همین نگاهه
این کلیدواژههایی که شما به کار بردید در کتاب «انسان در دو فصل» بیشتر پرداخته شده اما تصویر کاملی نیست
صرف مورد توجه قرار دادن زمان یا اولویتبندیها که نادرست نیست
خصوصا هنگامی که با توکل،توسل،بخشش،رحمت و راهنمایی و امداد الهی همراه میشه و اضطراب خطا و اهمال رو کم میکنه
و مرحوم صفایی معمولا سعی کردن تصویر جامع و کاملی از این مجموعه ارائه بدند
لطف میکنید اگر مبسوطتر و دقیقتر نکات مدنظرتون رو بفرمایید چون من تا به حال با همچین نگاهی از جانب عین صاد مواجه نشدم و یا متوجهش نبودم
+ممکنه لطف کنید در قالب وبلاگ کمی از سمت راست حاشیه بدید به کادر متن پستها؟
من هر دو نسخهی موبایل و وب رو امتحان کردم و در هردو متن چسبیده به سمت راست صفحه و مطالعهش کمی دشواره